Η γεωμετρική περίοδος είναι η πρώτη από τις περιόδους στις οποίες χωρίζεται η Αρχαία Ελληνική ιστορία και εκτείνεται χρονολογικά από το 900 π.Χ. έως το 700 π.Χ. Η Ελληνική τέχνη αυτής της περιόδου, η οποία διαδέχτηκε τη Μυκηναϊκή τέχνη, πήρε το όνομά της από τον τύπο της κεραμικής διακόσμησης, δεδομένου ότι η κεραμική είναι το πιο άφθονο και εύκολα αναγνωρίσιμο υλικό κατάλοιπο εκείνης της εποχής. Η πρώτη φάση της Γεωμετρικής περιόδου (1050-900 π.Χ.) ονομάζεται Πρωτογεωμετρική. Η γεωμετρική εποχή χωρίζεται στην Πρώιμη Γεωμετρική (900-850 π.Χ.), στη Μέση Γεωμετρική (850-760 π.Χ.), στην Ύστερο Γεωμετρική Ι (760-735 π.Χ., επίσης γνωστή ως ώριμη γεωμετρική περίοδος) και στην Ύστερο Γεωμετρική ΙΙ ( 735 -700 π.Χ.).

Οι όροι «Γεωμετρική περίοδος» και «Γεωμετρική τέχνη» εισήχθησαν για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα από τον Γερμανό αρχαιολόγο Alexander Conze, ο οποίος παρατήρησε τις γεωμετρικές διακοσμήσεις στην κεραμική και γενικά τη γεωμετρική φύση όλων των καλλιτεχνικών ή μη δημιουργιών εκείνης της εποχής. Έκτοτε, ο όρος επικρατεί για να προσδιορίσει όχι μόνο τη διακοσμημένη κεραμική, αλλά την τέχνη γενικά, και κατ ‘επέκταση, την περίοδο από τα τέλη του 11ου έως τα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ.

Καμία πλαστική τέχνη δεν έχει διατηρηθεί από εκείνη την εποχή, αφού οι κοινωνικές συνθήκες και η καλλιτεχνική τεχνογνωσία δεν το επέτρεπαν. Ομοίως, η αρχιτεκτονική εκείνης της περιόδου δεν έχει μνημειώδη χαρακτήρα. Τα μόνα μνημειώδη έργα τέχνης αυτής της περιόδου ήταν μεγάλα αγγεία, όπως αμφορείς και κρατήρες, τα οποία ήταν υψηλότερα από ένα μέτρο και χρησιμοποιήθηκαν ως δείκτες τάφων.

Το κύριο χαρακτηριστικό της κεραμικής, γεωμετρικού στυλ είναι ότι η επιφάνεια των αγγείων καλύπτεται από σκοτεινά γραμμικά μοτίβα διατεταγμένα σε ζώνες. Τα βασικά μοτίβα γεωμετρικού στυλ που εμφανίζονται σε αγγεία και άλλα σκεύη της εποχής είναι τα ακόλουθα, μεταξύ άλλων: κύκλοι, ημικύκλια, ζιγκ-ζαγκ, καμπύλες γραμμές και ρόμβοι, μοτίβα σκακιού, μαίανδροι, σταυροί και σβάστικες. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες περιόδους, η γεωμετρική περίοδος χαρακτηρίζεται από έναν αυστηρό, μαθηματικό συλλογισμό, καθώς μαθηματικά όργανα, όπως ο χάρακας και η πυξίδα, χρησιμοποιούνται για την απόδοση των διακοσμητικών μοτίβων. Ταυτόχρονα, ο πηλός της κεραμικής και το μαύρο λούστρο που χρησιμοποιείται για τα διακοσμητικά μοτίβα έχουν βελτιωθεί σε ποιότητα.

Μινωική Χρονολογία
3650–3000 ΠΧ	ΠMI	Προανακτορική
2900–2300 ΠΧ	ΠMII
2300–2160 ΠΧ	ΠMIII
2160–1900 ΠΧ	MMIA
1900–1800 ΠΧ	MMIB	Παλαιοανακτορική
1800–1700 ΠΧ	MMII
1700–1640 ΠΧ	MMIIIA	Νεοανακτορική
1640–1600 ΠΧ	MMIIIB
1600–1480 ΠΧ	ΥMIA
1480–1425 ΠΧ	ΥMIB
1425–1390 ΠΧ	ΥMII	Μετανακτορική
1390–1370 ΠΧ	ΥMIIIA1
1370–1340 ΠΧ	ΥMIIIA2
1340–1190 ΠΧ	ΥMIIIB
1190–1170 ΠΧ	ΥMIIIΓ
1100 ΠΧ	Υπομινωική