Χειροποίητο Επιμπρουντζομένο άγαλμα του Λεωνίδα. (50cm/19,68” ύψος)

Ο Λεωνίδας (540-480 π.Χ.), γνωστός και ως Λεωνίδας ο Γενναίος ήταν Έλληνας ήρωας-βασιλιάς της Σπάρτης, ο 17ος της γραμμής των Αγιάδων, τρίτος γιος του Αναξανδρίδα Β της Σπάρτης, ο οποίος πιστεύεται ότι ήταν απόγονος του Ηρακλή, έχοντας την δύναμη και την γενναιότητα του τελευταίου. Ο Λεωνίδας είναι διάσημος για την ηγεσία του στη Μάχη των Θερμοπυλών. Η Μάχη των Θερμοπυλών διεξήχθη μεταξύ μιας συμμαχίας ελληνικών πόλεων-κρατών, με επικεφαλής τον βασιλιά Λεωνίδα της Σπάρτης, και της Περσικής Αυτοκρατορίας του Ξέρξη Α διάρκειας τριών ημερών, κατά τη διάρκεια της δεύτερης Περσικής εισβολής στην Ελλάδα. Πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με τη ναυμαχία στο Αρτεμίσιο, τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο του 480 π.Χ., στο στενό παράκτιο πέρασμα των Θερμοπυλών. Η περσική εισβολή ήταν μια καθυστερημένη απάντηση στην ήττα της πρώτης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, η οποία είχε τερματιστεί με τη νίκη των Αθηναίων στη Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. Ο Ξέρξης είχε συσσωρεύσει έναν τεράστιο στρατό και ναυτικό και είχε ξεκινήσει να κατακτήσει όλη την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια δύο ολόκληρων ημερών μάχης, η μικρή δύναμη με επικεφαλής τον βασιλιά Λεωνίδα Α της Σπάρτης έκλεισε τον μοναδικό δρόμο από τον οποίο μπορούσε να περάσει ο μαζικός περσικός στρατός. Μετά τη δεύτερη μέρα μάχης, ένας ντόπιος κάτοικος με το όνομα Εφιάλτης πρόδωσε τους Έλληνες αποκαλύπτοντας ένα μικρό μονοπάτι που οδηγούσε πίσω από τις ελληνικές γραμμές. Ο Λεωνίδας, έχοντας επίγνωση ότι η δύναμή του ξεπερνιόταν, απέρριψε το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού στρατού και παρέμεινε να φυλάει το πίσω μέρος με 300 Σπαρτιάτες, 700 Θεσπιούς, 400 Θηβαίους και ίσως μερικές εκατοντάδες άλλους, οι περισσότεροι από τους οποίους σκοτώθηκαν. Και οι δύο αρχαίοι και σύγχρονοι συγγραφείς χρησιμοποίησαν τη Μάχη των Θερμοπυλών ως παράδειγμα της δύναμης ενός πατριωτικού στρατού που υπερασπίζεται το εγχώριο έδαφος. Η απόδοση των αμυνόμενων στη μάχη των Θερμοπυλών χρησιμοποιείται επίσης ως παράδειγμα των πλεονεκτημάτων της εκπαίδευσης, του εξοπλισμού και της καλής χρήσης του εδάφους ως πολλαπλασιαστές δύναμης και έχει γίνει σύμβολο θάρρους ενάντια σε συντριπτικές πιθανότητες.