Άρτεμις, Χειροποίητο άγαλμα από αλάβαστρο (25cm/9,84″ ύψος)

Άρτεμις, η θεά του κυνηγιού και της αγνότητας.

Η Άρτεμις ήταν μια από τις πιο λατρεμένες θεότητες στην Αρχαία Ελλάδα. Το ρωμαϊκό της ισοδύναμο είναι η Νταϊάνα. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι το όνομα, και μάλιστα η ίδια η θεά, ήταν αρχικά προελληνικό. Ο Όμηρος την αναφέρει ως Άρτεμις Αγροτέρα, Ποτνία Θερόν «Άρτεμις της άγριας γης, κυρία των ζώων». Οι Αρκάδες πίστευαν ότι ήταν η κόρη της Δήμητρας. Στην κλασική περίοδο της ελληνικής μυθολογίας, η Άρτεμις περιγράφεται συχνά ως κόρη του Δία και της Λητώ, και η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα. Ήταν η ελληνική θεά του κυνηγιού, των άγριων ζώων, της ερημίας, του τοκετού, της παρθενίας και προστάτιδας των νεαρών κοριτσιών, που έφερε και ανακούφισε τις ασθένειες στις γυναίκες. Συχνά απεικονιζόταν ως κυνηγός που κρατούσε τόξο και βέλη. Το ελάφι και το κυπαρίσσι ήταν ιερά γι ‘αυτήν. Στους μεταγενέστερους ελληνιστικούς χρόνους, ανέλαβε ακόμη και τον αρχαίο ρόλο της Ειλειθυίας βοηθώντας τον τοκετό.